Onze collega Rudi Tepper is maar liefst 40 jaar bij ons in dienst als ambulanceverpleegkundige en opleider. We blikken met hem terug en kijken samen vooruit.
Wanneer ben je gestart op de ambulance?
“Ik werkte in 1981 op de hartbewaking in het Antonius Ziekenhuis Sneek. Daar kwam toen een vacature voor ambulanceverpleegkundige vrij. Ambulancezorg was destijds nog onderdeel van het ziekenhuis. Op deze functie reageerde ik meteen, omdat ik meer uitdaging en afwisseling in mijn werk zocht. Ik werd aangenomen en er volgde een inwerkperiode van een paar dagen. Zo ging dat toen. Dit vond ik best spannend en ik werd er wel wat onzeker van. Ik had tenslotte maar weinig tot geen werkervaring.”
Welke veranderingen heb je meegemaakt?
“In mijn begintijd waren er nog geen protocollen, zoals we die nu wel kennen. Op basis van afspraken met de beroepsgroep voerden we de hulpverlening uit. Het was pionieren. Een mooie tijd waarin dingen gebeurden die nu niet meer denkbaar zijn. Bijvoorbeeld tijdens werktijd kerstbomen bezorgen bij alle collega’s of 200 droge worsten ophalen in Wommels.
In 1985 startte SOSA (Stichting Opleiding Scholing Ambulancezorg, nu Ambulanceacademie) met een landelijke opleiding voor ambulancepersoneel en kwamen de protocollen. Een jaar nadat ik zelf de opleiding had afgerond, werd ik zelf opleider. Er was flink wat werk aan de winkel, want alle collega’s moesten de opleiding gaan volgen. Zo is mijn duo-functie begonnen.
De afgelopen jaren is de kwaliteit van zorg enorm verbeterd is. Cardiologie heeft bijvoorbeeld veel ontwikkelingen doorgemaakt. We kunnen nu bij een patiënt thuis een ECG (hartfilmpje) maken. Vroeger reden we daarvoor eerst naar een ziekenhuis. Hierdoor kunnen we veel sneller en gerichter zorg bieden en patiënten meteen naar de juiste plek brengen.”
Wat is jouw drijfveer
“Ik houd van de afwisseling in mijn werk. Het is een gevarieerd pallet van ziektebeelden waarbij je interventies doet. De combinatie van werken in de praktijk en bij de afdeling opleidingen bevalt mij nog steeds heel goed. Nieuwe collega’s wil ik graag bagage meegeven, om hiermee de kwaliteit van zorg te blijven verbeteren.”
Hoe zie jij de toekomst?
“De afgelopen 40 jaar zijn voorbij gevlogen. Mijn werk is veel te leuk om ermee te stoppen. Het blijft boeiend en leuk. Gelukkig ben ik vitaal en gezond en heb ik nog steeds veel plezier in mijn werk. Ik sta open voor vernieuwing en verandering. En mijn nieuwe collega’s het prachtige vak bijbrengen en coachen dat houdt me jong!”